Wojna prowadzona była przez Bolesława Krzywoustego cz. II

W 1113 r. Bolesław Krzywousty rozpoczął nowy etap walk o Pomorze. Do 1116 r. opanował jego cześć wschodnią !gdańską), zaś do 1121 r. zachodnią – ze Szczecinem i Wolinem a nawet w 1123 r. Rugią. Warunki zwierzchnictwa polskiego nad Pomorzem ustalone zostały w układach z 1121 i 1124 r., z tamtejszym księciem Warcisławem. Była to zależność wasalna, połączona z trybutem i obowiązkiem dostarczania oddziałów zbrojnych. Najważniejsze postanowienie przewidywało chrystianizację Pomorza. Działalność misyjną podjął tam w 1123 r. bez rezultatu Bernard Hiszpan, a rok później pomyślnie biskup bamberski, przyszły święty, Otton, znający język polski dzięki swym wcześniejszym pobytom na dworze Władysława Hermana. Chrystianizacja Pomorza i związana z tym aktywizacja Kościoła polskiego, tak pod względem religijnym, politycznym jak organizacyjnym, pozwoliła na powołanie nowych biskupstw we Włocławku (przeniesione zapewne z Kruszwicy) dla Kujaw i Pomorza Gdańskiego i w Lubuszu – dla części Pomorza Zachodniego. Nie udało się natomiast, nawet po ponownej misji Ottona bam- berskiego w 1128 r., ustanowić biskupstwa zachodniopomorskiego, zależnego od Gniezna, tym bardziej, że spektakularne osiągnięcia Krzywoustego w chrystianizacji Pomorza wywołały przeciwdziałanie władców niemieckich 1 prowincji magdeburskiej.

Lata trzydzieste przyniosły pogorszenie się sytuacji międzynarodowej Polski. Odżył konflikt polsko – czeski, i pojawił się nowy z Węgrami, gdy interwencyjna wyprawa Krzywoustego na Węgry, w celu osadzenia na tamtejszym tronie jego stronnika, skończyła się klęską militarną (1132). Węgrów poparli książęta ruscy. Wykorzystując to Czesi zaatakowali i złupili Śląsk. Konflikty te rozstrzygnąć miał cesarz Lotar III. W tymże czasie wpływowy arcybiskup magdeburski i przyszły święty, Norbert z Xanten, uzyskał bullę papieską, poddającą Magdeburgowi wszystkie biskupstwa polskie !1133).